Sinds een jaar of 3 heb ik een moestuin. Op de plek waar ooit een diepe (en daarmee vreselijk gevaarlijke) vijver was. Vissen weggegeven op Marktplaats (‘Dankjewel! Ik stuur je foto’s van hun nieuwe onderkomen! Ze zullen het heel goed bij mij hebben! Dat beloof ik je! Echt waar!’ oké, dankjewel mevrouw????…) en de boel dicht gestort. De opstaande rand van de vijverbak gehalveerd en als natuurlijke border voor mijn groentetuin ingezet. Vervolgens er verschillende zaden in gegooid, vergeten bordjes te plaatsen met ‘wat waar lag’ en een wonderbaarlijke opbrengst geoogst.
Kijk, er zijn schema’s, planningen en stappenplannen. Er zijn kweekmethodes, groeiversnellers en wiedprocessen. Maar ik ben meer van ‘laisser-faire’. Oftewel: we zien wel. Dat zorgde ervoor dat ik het eerste jaar een enorme sperziebonenoogst had. Het jaar daarop kwam ik om in de courgetten. En dit jaar doen de cherrytomaatjes het wonderbaarlijk goed. Daarentegen heb ik in drie jaar tijd nog geen paprika gezien (en wél gezaaid), groeit er iets in mijn moestuinbak waarvan ik geen idéé heb wat het is en heeft een snijbiet ooit de complete bak voor zichzelf opgeëist.
Het ‘creatief tuinieren’ levert een hoop op: het scheelt je tijd en energie, je wordt verrast met de uitkomst en je kunt lekker je gang gaan zonder je aan bepaalde voorschriften te houden. Het nadeel is dat je met een beetje pech 8 weken lang elke dag courgettesoep eet.
Kortom: is ‘leuk vermaak en uitkomst is niet belangrijk’ je doel? Dan zit je met deze vorm van moestuinen (dat is vást een werkwoord, toch?) helemaal goed.
Wil je méér bereiken? Dan is een doel met bijbehorend plan belangrijk. Wil je bijvoorbeeld in augustus kunnen leven van je moestuin? Dan moet je veel verschillende groenten planten, de paprika binnen in een kastje opkweken en vervolgens op een zonrijke plek zetten. Dan moet je tevens bepaalde planten niet naast elkaar zetten, de courgette 1,5m2 de ruimte geven en de tomaatjes op tijd ‘dieven’. Kost je meer tijd, misschien ook meer energie, maar de opbrengst is ook veel beter.
Zo is het met ondernemen natuurlijk ook. Je kunt elke dag een bericht op LinkedIn zetten of een story maken voor Instagram. Maar zonder achterliggend doel is je post gewoon een leuke post. En natuurlijk heb je soms geluk en een prachtige oogst. Maar laat jij toeval het succes van jouw bedrijf bepalen?
Is jouw bedrijf een hobbyproject (zoals mijn moestuin) of ga je voor een beter, mooier, fijner resultaat? Zodat je je (bedrijfs)doelen haalt en groeit als mens en als ondernemer? Ga jij voor 8 weken courgettesoep of een zelfvoorzienende, prachtige moestuin?
PS> Sinds enkele jaren werk ik zelf met een gericht communicatieplan. Daar waar ik vroeger ‘gewoon leuke berichten plaatste’, doe ik dat nu nog steeds, maar wel met een achterliggend doel. Ik bepaal maandelijkse doelen met thema’s en koppel daar ideeën en berichten aan. Dat voelde in het begin wat onwennig (want hé, ik ben van het type ‘creatief tuinieren’), maar al snel zag ik het resultaat. Het bood me houvast en gaf richting. Daardoor werd het maken van mijn berichten veel leuker, makkelijker én effectiever.
Niet gek dus, dat ‘het formuleren van een mooi doel’ en ‘het bepalen van een sterke strategie’ de fundering vormen van mijn nieuwe groepsprogramma ‘We Want Moor’. Meer weten? Neem hier een kijkje.
Terug naar het blogoverzicht.
Terug naar de homepage.